Þakklæti

Þá er prófkjöri okkar Samfylkingarfólks í Reykjavík lokið.

Efst í huga mér er þakklæti fyrir þann mikla stuðning sem ég fékk í 2. sætið, fyrir samskiptin við fjöldann allan af frábæru Samfylkingarfólki undanfarnar vikur og fyrir það að fá að vera í forystusveit flokksins fyrir borgarstjórnarkosningarnar í vor.

Þið megið treysta því að framundan er spennandi tími í Reykjavík, tími uppbyggingar og umbóta.


Oddný

Fallegur kosningadagur

Reykjavíkurborg skartar sínu fegursta á prófkjörsdegi okkar Samfylkingarfólks. Kjósendur skunda á kjörstað í sínu fínasta pússi og aðrir sitja heima við tölvuna og gefa sínu fólki atkvæði í gegnum internetið.

Þessi kosningabarátta okkar samherjanna í borgarstjórnarflokki Samfylkingarinnar og nýliðanna frambærilegu hefur verið snörp og heiðarleg og nú leggjum við verk okkar og áherslur í dóm kjósenda.

Það hefur verið mér einstök ánægja að starfa að hagsmunum borgarbúa síðastliðin fjögur ár og ég hlakka til næstu fjögurra, þar sem stefnan verður sett á góð verk og uppbyggingu til framtíðar fyrir okkur öll, íbúa höfuðborgarinnar.

Áfram Reykjavík!

Stuðningur

Síðustu daga og vikur hefur fjöldi manns skrifað stuðningsgreinar mér til handa. Ég var eggjuð til að halda þeim til haga á einum stað og hér er tilraun til þess.

Stuðningsgreinar frá Sigrúnu Daníelsdóttur sálfræðingi, Ágústi Hirti Ingþórssyni forstöðumanni landsskrifstofu ESB í menntamálum og Valgerði Eiríksdóttur kennara í Fellaskóla.

Stuðningsgreinar frá Þorbjörgu Sigríði Gunnlaugsdóttur lögfræðingi, Agnari Jóni Egilssyni leikstjóra og Hrund Gunnsteinsdóttur frumkvöðli.

Stuðningsgreinar frá Láru Björgu Björnsdóttur skrifstofustjóra og pistlahöfundi, Ásgeiri Beinteinssyni skólastjóra og Barböru Kristvinsson, formanni Landnemans.

Stuðningsgreinar frá Kristjáni B. Jónassyni formanni félags bókaútgefenda , Arndísi B. Sigurgeirsdóttur kaupmanni og Hauki Inga Jónassyni lektor við HÍ.

Stuðningsgreinar frá Rósu Harðardóttur kennara og Árna Guðmundssyni frístundafræðingi og lektor við HÍ.

Heiðarlega, skapandi og skemmtilega borg

Reykjavík er borg margbreytileikans. Íbúarnir koma frá öllum heimsins hornum og störfin eru fjölbreytt. Leyfum þúsund blómum að blómstra í atvinnusköpun á höfuðborgarsvæðinu. Engin töfralausn er til önnur en sú að styðja við smá sem stór fyrirtæki, menningarverkefni, ferðamennsku og framrtakssemi. Regluvirki borgarinnar á að vera einfalt og skilvirkt fyrir duglegt fólk á öllum aldri.

Reykjavíkurborg gegnir mikilvægu hlutverki við mótun lýðræðislegra samfélags á Íslandi. Ábyrgð hennar á því að innleiða ný vinnubrögð í anda samstarfs og samþættingar er mikil. Flutningur verkefna til sveitarfélaga sem tengjast öldruðum og fötluðum íbúum þeirra er mikilvægt skref í átt til aukinnar velferðar og metnaðarfyllri þjónustu. Samstarf sparar bæði spor og fjármagn, við höfum ekki lengur efni á múrum milli stofnanna og stjórnsýslustiga.

Til þess að koma auga á samstarfsmöguleikana þarf fólk sem hugsar í lausnum og lætur verkin tala. Við þurfum gagnsæja og heiðarlega stjórnsýslu þar sem einkavinir fá sömu meðferð og ókunnugir og almannafé rennur til verkefna í almannaþágu.

Gegn atvinnuleysi

Í dag talaði ég við góðan félaga úr arkitektastétt. Hann lýsti áhyggjum sínum af stöðu kollega sinna, sérstaklega unga fólksins sem nú hefur misst vinnuna. Ég sagði honum frá áherslum atvinnumálahópsins sem ég leiði - en þar höfum við skoðað ótal atvinnuátaksúrræði. Meðal annars höfum við skoðað starfsþjálfun, en á Íslandi hefur ekki verið rík hefð fyrir slíku.

Erlendis er rík hefð fyrir því að nýta ungt fólk í starfsþjálfun hjá hinu opinbera, sérstaklega á sviðum sem snerta skipulagsmál, arkitektúr, hönnun og verkfræði. Því höfum við ákveðið að setja borgarhagfræðing og skipulagsstjóra, ásamt öðru góðu starfsfólki Reykjavíkurborgar fyrir það verkefni að móta verklag borgarinnar með stórsókn í starfsþjálfun í huga. Ekki síst er þar horft til skipulagssviðsins. Þar gætu arkitektar í atvinnuleit komist á starfsþjálfunarsamning með samstarfi við Vinnumálastofnun, til að nýta þeirra góðu kunnáttu í þágu borgarinnar - og koma í veg fyrir að fólk í atvinnuleit sitji heima óvirkt. Ég bind miklar vonir við það starf.

Hér er linkur á skýrslu atvinnumálahóps sem kynnt var borgarstjórn við framlagningu fjárhagsáætlunar. Á grundvelli hennar var ákveðið að veita 150 milljónum á þessu ári til atvinnuátaksverkefna af öllu tagi. Starfsþjálfun er það á meðal.

Lengri biðlistar

Ég get ekki orða bundist yfir fullyrðingum Ragnars Sæs Ragnarssonar, formanns Leikskólaráðs Reykjavíkurborgar og varaborgarfulltrúa Sjálfstæðisflokksins síðustu daga. Hann fullyrðir í fjölmiðlum að leikskólar muni halda áfram að taka börn inn fram á haust, þvert á samþykkt meirihlutans um að innrita ekki ný börn fyrr en að hausti. Ljóst er að niðurskurður á leikskólasviði kemur illa niður á foreldrum yngstu barnanna, sem nú eru innrituð seinna en áður. Þau dvelja þá lengur hjá dagforeldrum og í ungbarnaleikskólum sem er í öllum tilfellum dýrara en leikskólavist. Aukinn kostnaður fyrir t.d. einstæða foreldra hleypur á annað hundruð þúsunda.

Í ofanálag slátrar meirihlutinn 50 sumarstörfum á leikskólunum, því þetta breytta fyrirkomulag gerir auðvitað að verkum að ekki þarf að ráða inn sumarafleysingarstarfsfólk. Ég hef heyrt í mörgum foreldrum sem höfðu reiknað með leikskólaplássi fyrir börn sín og hugðust halda út á vinnumarkaðinn á ný. Þeir lenda nú í vandræðum með að brúa bilið, að minnsta kosti fram á haust. Þessi ráðstöfun kemur því illa niður á fjölskyldum í borginni á fleiri en einn hátt.

Að formaður leikskólaráðs skuli á sama tíma geta fullyrt að áfram verði börn tekin inn á leikskóla vekur hjá mér mikla furðu – það er einfaldlega ekki rétt. Á annað hundrað börn bíða nú eftir plássi á ungbarnaleikskólum borgarinnar, og ljóst að nú mun ekki vera hægt að nota sumarið í aðlögun þeirra eins og áður, heldur mun hún í fyrsta lagi geta hafist með haustinu. Nú eru stórir árgangar að koma inn til borgarinnar í leikskóla og til dagforeldra. Biðlistar lengjast dag frá degi og algjör viðsnúningur hjá t.d. dagforeldrum sem fyrir nokkrum mánuðum voru með fá sem engin börn í vistun hjá sér vegna betri mönnunar leikskólanna.

Leikskólaráð verður að taka púlsinn á þessu sem fyrst og ákveða hvort endurskoða þurfi þessa ákvörðun meirihlutans um seinkun innritunar nýrra barna.

Verkin tala

Hér er sýnishorn af tillögum og málum sem ég hef talað fyrir í borgarstjórn og á vettvangi menntaráðs. Nær allar tillögurnar voru samþykktar og eru komnar í farveg. Sumar alla leið.

-Tillaga um að Reykjavík verði bókmenntaborg UNESCO
-Tillaga um endurskoðun húsverndaráætlanna Reykjavíkur
-Tillaga um formlegt samstarf ríkis og borgar um virkni, ráðgjöf og námsleiðir handa atvinnulausu fólki.
-Tillaga um jafnréttisátak í tilefni af því að 100 ár voru liðin frá því að konur settust í bæjarstjórn Reykjavíkur.
-Tillaga um ný ritsmíðaverðlaun veitt börnum og ungmennum til heiðurs Guðrúnu Helgadóttur
-Tillaga um betrumbætur á þjónustu við lesblind börn í skólum Reykjavíkur
-Mótun nýrrar skólastefnu fyrir grunnskóla Úlfarsárdals sem byggja á samþættingu listgreina við aðrar námsgreinar og nýrri hugsun í skipulagi skóladagsins.
-Tillaga um endurskoðun eineltisáætlanna Reykjavíkurborgar.
-Tillaga um að Reykjavíkurborg skrifi undir Evrópusáttmála um jafna stöðu kvenna og karla í sveitarfélögum.
-Tillaga um að Reykjavíkurborg leiði tilraunaverkefni um ráðgjöf, sjálfsstyrkingu og menntunarúrræði fyrir langtímaatvinnulaust fólk yngra en 30 ára í Reykjavík.

Eins hef ég verið fyrsti talsmaður í borgarstjórn fyrir stefnumótun í málefnum innflytjenda sem leiddi til mikilla umbóta fyrir börn af erlendum uppruna í skólum. Auk þess hef ég talað fyrir samþættingu frístunda- og skólastarfs, atvinnumálum ungmenna og aukins samstarfs borgarstofnana við íbúa og frjáls félagasamtök í hverfum borgarinnar.

Öflugir samherjar og stuðningsmenn

Prófkjör okkar Samfylkingarfólks í Reykjavík er nú á lokasprettinum og frábært að sjá hversu mikil orka er að leysast úr læðingi í öllum hornum vegna þess. Vinir, vandamenn og stuðningsmenn hvers konar stíga fram og hjálpast að við að styðja sinn frambjóðanda.

Sjálf er ég svo heppin að eiga mikið af góðu fólki sem stendur með mér í þessu verkefni. Meðal þess sem stuðningsmenn mínir hafa komið á laggirnar er stuðningssíða við framboð mitt á Facebook, þar sem ýmis mál eru tíunduð, bæði helstu áherslur mínar, yfirlýsingar frá stuðningsmönnum og margt fleira skemmtilegt.
Hér má sjá síðuna.

Það eru forréttindi að fá að bjóða fram með jafn góðu og frambærilegu fólki og býður sig nú fram í prófkjöri Samfylkingarinnar í Reykjavík. Hér eru á ferðinni góðir samstarfsmenn mínir til fjögurra ára og að auki nýtt og spennandi fólk. Við erum sammála um þetta ég og stuðningsmenn mínir og höfum þá sjálfsögðu vinnureglu að tala alltaf af virðingu um samframbjóðendur mína.

Einn félagsmaður tók eftir þessu í símtali af kosningaskrifstofu minni í vikunni og skrifaði skemmtilegan pistil um málið.

Athugið / Attention

Reykvíkingar af erlendum uppruna hafa beðið mig um að þýða mín helstu stefnumál yfir á ensku/International residents have been asking me about my policies in english - here they are:

I have been on the city council for one term. My areas of focus are education, leisure activities, culture and employment issues. I lead the city´s committee on employment where we have already begun a number of projects aimed at opposing the negative effects of unemployment that the citizens of Reykjavík are now facing.

The city of Reykjavík has an important role to play in developing a democratic and humane society in Iceland. Reykjavík has major social responsibilities in the area of employment issues, leading the way in education and tourism, and ensuring excellence in education and leisure. Leading the way in the areas of employment, education, leisure activities and tourism are the city’s future. No child or young person should suffer because of the deficiencies of the past decades´ laissez-faire policies. Equal opportunities for all children, regardless of origin or economic status should be Reykjavik’s legacy. The well-being of all of the city’s residents should be a priority when deciding how to allocate assets.

We must continue to build up services in all of the city’s neighbourhoods and to reverse the centralization that has characterized the current government. The goal of The Social Democrats/Samfylking is to win the elections and to lead the city government in the coming years. Our leadership will ensure responsible handling of finances, understanding the needs of families and quality service for Reykjavik’s residents.

I am 33 years old and have two children, four and six years old. I have worked in music, teaching and as an author. During the past four years I have chaired the Social Democrats in the city council, been chairperson of the party´s city council in Reykjavík and I was one of the founding members of The Pioneers/Landnema, an association of social democrats interested in immigration issues and diverse cultures.

I am on the board of Hamrahlíð College and the research committee for schools without discrimination, the University Idea House and the association “Children’s Rights”.

Málefni barna og ungmenna eru stóru málin

Smá fróðleikur um frambjóðandann Oddnýju Sturludóttur.
Ég hef komið víða við í störfum mínum fyrir borgarbúa síðastliðin fjögur ár og starfað að menningar- og miðborgarmálum, jafnréttis-, velferðar- og skipulagsmálum. En líklega slær hjarta mitt örast með mennta- og menningarmálunum. Í raun öllu sem viðkemur börnum og ungmennum.
Mamma er kennari og heitir María Norðdahl. Hún vinnur hjá Kennarasambandi Íslands. Pabbi er hugbúnaðarsérfræðingur og formaður Styrktarfélags lamaðra og fatlaðra. Ég á þrjá bræður, Snorra sem starfar við kvikmynda- og auglýsingagerð í New York, Kára sem starfar í tónlistargeiranum og Tómas sem er nemi í Austurbæjarskóla. Ég á tvö börn, Margréti Maríu (4) og Kára Daníel (6).
Ég lifi bíllausum lífsstíl. Það getur verið dálítið krefjandi með tvö lítil börn en einhvern veginn gengur það upp. Ég bjó í Þýskalandi fyrir sex árum og komst þar upp á lagið með metnaðarfulla endurvinnslu heima fyrir. Þar eigum við Reykvíkingar verk að vinna.

Kraftmikil, skemmtileg og örugg Reykjavík

Eitt af þeim málum sem ég hef látið mig varða á kjörtímabilinu er löggæsla í Reykjavík og öryggi borgaranna. Meðfylgjandi grein er eftir mig og Dag B. Eggertsson um málið, en hún birtist í Morgunblaðinu 25. september 2007.

Sýnileg löggæsla ber árangur

Síðustu þrjár helgar hefur lögreglustjóraembættið á höfuðborgarsvæðinu aukið verulega
sýnilega löggæslu í miðborg Reykjavíkur á næturnar um helgar. Árangurinn hefur ekki látið á sér standa. Lögreglusamþykktinni hefur verið fylgt eftir af meiri einurð en oft áður, umgengni hefur batnað og íbúar í mikilli nálægð við veitingastaði hafa lýst því yfir að ónæði sé minna og merkjanlega meiri virðing borin fyrir þeirra nánasta umhverfi.
Samfylkingin hefur um langt skeið talað fyrir aukinni sýnilegri löggæslu í Reykjavíkurborg og talið að hún hafi afar mikilvægu hlutverki að gegna þegar kemur að öryggi borgaranna, öryggistilfinningu og ekki síst til að fylgja eftir góðri umgengni. Lögreglustjóri höfuðborgarsvæðisins á hrós skilið fyrir að vera fyrsti lögreglustjórinn um langa hríð sem skilur þessa þörf þó ekki séu greinarhöfundar sammála öllum skoðunum lögreglustjórans.
Afgreiðslutíminn
Lögreglustjóri hefur talað fyrir því að þeir veitingastaðir sem hafi opið lengur en til klukkan 1 eða 2 skuli staðsettir í öðrum hverfum borgarinnar, hverfum þar sem enga íbúa er að finna. Þessi yfirlýsing lögreglustjórans er ótímabær og vekur í raun furðu í ljósi þess að aukin sýnileg löggæsla skilar greinilega miklum árangri í miðbænum um helgar. Skynsamlegra væri að halda áfram á sömu braut og láta á það
reyna hvort veitingastaðir, lögreglan og íbúar geti í sameiningu fundið lausn sem allir sætta sig við. Það er ekki erfitt að spá fyrir um hvað gerist verði skemmtistöðum í Reykjavík lokað fljótlega eftir miðnætti. Í mörg ár var hópasöfnun á Lækjartorgi vandamál, skemmtistaðagestir fundu skemmtanaþörf sinni farveg á götum úti, pústrar og skemmdarverk sköpuðu vandamál og gleðin hélt gjarnan áfram í heimahúsum, sérstaklega í miðbænum.
Úthverfaskemmtistaðir?
Það er ekkert sem bannar skemmtistaði í iðnaðarhverfum en einhverra hluta vegna eru þeir ekki margir árið 2007. Þeir yrðu afskekktir, í illa upplýstum hverfum og það er vitað mál að umgengni og virðing fyrir öðrum skánar síst við slíkar aðstæður. Skuggasundin eru óþarflega mörg og bjóða hættunni heim á margvíslegan hátt, ekki síst með öryggi kvenna í huga. Dreifing skemmtistaða dreifir einnig lögregluþjónum um borg og bý sem gerir löggæsluna síst sýnilegri og öflugri. Gullaldarskeið stóru diskótekanna, Broadway, Sigtúns og Klúbbsins, er liðið undir lok. Þegar bjórinn var leyfður árið 1989 spruttu upp krár, barir, pöbbar og kaffihús sem áður voru ekki til, Reykjavík fór að líkjast öðrum borgum sem Íslendingar heimsóttu og nutu þess að þræða þar kaffihús og bari. Oft er sagt að bjórinn hafi einfaldlega drepið stóra næturklúbbinn en gleymum því ekki að slagsmálin á böllunum í gamla daga voru svo algeng að þau þóttu hluti af dagskránni. Umburðarlyndi fólks í dag er minna, í dag er tekið hart á ofbeldismálum og í dag er einnig tekið hart á smávægilegum brotum á lögreglusamþykkt sem tengjast virðingu fyrir umhverfinu. Gott mál og við hvetjum lögregluna til að halda áfram á sömu braut.
Sambýli íbúa og skemmtistaða
Í sumar hefur skiljanlega reynt á þolrif íbúa sem búa næst skemmtistöðum vegna óvenju blíðrar veðráttu og reykingabanns sem saman skópu karnívalstemningu á götum úti. Eins hefur bruninn í Austurstræti 22 fært miðpunkt skemmtanalífsins upp Bankastrætið og þar með nær þéttri íbúabyggð. Það er mjög eðlilegt að skoða vel hvað borgaryfirvöld geta gert til að koma til móts við íbúa í miðbænum og skapa sátt. Rétt eins og íbúar á Miklubraut finna sannarlega fyrir umferðarþunga, finna íbúar í miðbænum sannarlega
fyrir návíginu við veitingastaði, skemmtistaði, ferðamenn og hótel í þessu fjölsóttasta hverfi borgarinnar.
Miðbærinn hefur kosti og galla en miðbærinn er sameign allra borgarbúa og landsmanna, öll umræða um miðbæinn verður að taka mið af því.
Kraftmil, skemmtileg og örugg borg
Allir hafa skoðun á því hvort við Ísiklendingar högum okkur vel eða illa undir áhrifum áfengis en samkvæmt könnunum er drykkjumynstur ungs fólks á Íslandi í takti við það sem gerist erlendis. En rót áfengisvanda er ekki að finna í afgreiðslutíma skemmtistaða, staðsetningu skemmtistaða eða hitastigi dósabjórs. Þær rætur eru samfélagslegar og þær glímum við við með markvissum forvörnum, opinskárri umræðu og
velferðarþjónustu. Meginþorri gesta á skemmtistöðum Reykjavíkurborgar um nætur hegða sér vel, skemmta sér vel og finna ekki til óöryggis. Unga fólkið á tíunda áratugnum hætti ekki að skemmta sér þó skemmtistaðir væru lokaðir klukkan þrjú, skemmtanalífið færðist út á götu og í heimahús. Afgreiðslutími er visst stýritæki og hingað til
hefur honum verið stýrt með það í huga að halda aftur af hópamyndun sem eykur öryggi, fækkar alvarlegum ofbeldisbrotum og greiðir fyrir umferð. Höldum áfram að auka við sýnilega löggæslu sem festir Reykjavík í sessi sem kraftmikla, skemmtilega og örugga borg.

Hið sanna, góða og fagra

Þættinum hefur borist bréf. Frá Hauki Inga Jónassyni.

Þar sem fegurðin ríkir

Hvers eiga borgarar samfélags að vænta af stjórnmálamanni? Þeir eiga að vænta þess að stjórnmálamaðurinn gæti almannahagsmuna og leggi sig fram um að skapa skilyrði fyrir farsælt líf og réttlátt samfélag.

Til að mæta þessari kröfu ætti stjórnmálamaðurinn að líta til fjögurra átta:
(1) Hann ætti að hugsa um stjórnmál í samhengi dyggðar
(2) hann ætti að ígrunda skilning sinn á nytsemi
(3) hann ætti að skoða tilfinningu sína fyrir skyldu
(4) hann ætti að viðhalda næmi sínu gagnvart réttindum fólks.

Dyggðugur stjórnmálamaður er stjórnmálamaður sem gerir ekki málamiðlun við skýr og mannbætandi gildi og fylgir þeim þannig að hann geti á hverjum morgni og á hverju kvöldi upplitsdjarfur litið í spegilinn og sagt: „Ég er að gera rétt.“

Nytsemina ætti stjórnmálamaður að hugsa sem viðleitni sína til að láta athafnir sínar leiða til sem mestrar mögulega hamingju fyrir sem flesta.

Skylda stjórnmálamannsins ætti að endurspeglast í því að öll breytni hans á sviði stjórnmálanna gæti orðið að almennu viðmiði fyrir alla stjórnmálamenn á öllum tímum.

Næmi stjórnmálamannsins fyrir réttindum fólks ætti að grundvallast á virðingu hans fyrir samfélagssáttmálanum, það er að segja þeirri staðreynd að hann, stjórnmálamaðurinn, þiggur stöðu sína — líkt og allir aðrir — af öðrum þegnum samfélagsins. Ef allt er eðlilegt ætti þetta að kalla yfir hann ríkan vilja til að virða rétt þegnanna, sem í grundvallaratriðum er jafn.

Nú sýnir reynsla að hæfileikinn til að tileinka sér ofangreint liggur misvel fyrir hjá þeim sem gefa kost á sér til forystu á sviði stjórnmála. Þess vegna skiptir máli að velja vel. Markmið kjósenda í slíku vali ætti að taka mið af því að velja fólk til forystu sem hefur forsendur til slíkrar tileinkunnar og er með því umhugað um hið sanna, góða og fagra ríki í samfélaginu.

Ég tel að Oddný Sturludóttir hafi það til að bera!

Haukur Ingi Jónasson
Garðastræti 17, Reykjavík

Unga fólkið í Reykjavík

Hér er stuðningsgrein frá Agnari Jóni Egilssyni leikstjóra:

Oddný Sturludóttir hefur unnið þrekvirki á síðastliðnum misserum fyrir unga fólkið í Reykjavík. Hún er óþreytandi við að leita lausna fyrir atvinnulaus ungmenni, í stefnumótandi umræðu fyrir ungmenni borgarinnar, bæði til skemmri og lengri tíma.
Oddný er kraftmikil og áhugasöm í öllu sem hún tekur sér fyrir hendur. Hún veigrar sér ekki við að leita samstarfs utan flokks ef málefnið krefst þess og alltaf hugsar hún um velferð manneskjunnar en ekki kerfiskallana og stöðu hennar innan flokksins.

Oddný er hugrökk og einbeitt og ég treysti henni til að vera í forystusveit Samfylkingarinnar í komandi borgarstjórnarkosningum.

X fyrir Oddnýju í 2. sætið
Agnar Jón Egilsson, leikstjóri

Gæðastund með góðum vinum og meðframbjóðendum

Í dag átti ég gæðastund í kosninga- og menningarmiðstöðinni minni Bankastræti 14 með góðum vinum og meðframbjóðendum.
Lay Low flutti nokkur lög, Hera Ólafsdóttir söng vinaljóð og Páll Valsson blés mér og öllum viðstöddum eldmóð í brjóst.
Þetta hefur verið einstakur vinadagur og frábært að verja honum með þessu flotta og skemmtilega fólki.
Menningarsíðdegið átti einkar vel við, þar sem það er mér mikið hjartans mál að efla lista- og menningaruppeldi í leik- og grunnskólum borgarinnar.

Hér er hægt að sjá nokkrar myndir sem ég tók og sendi á Twitterinn minn á meðan á fjörinu stóð.

Menningarsíðdegi með Lay Low, Heru Ólafs og Páli Valssyni

Í dag býður stuðningsfólk mitt á menningarsíðdegi á kosninga- og menningarmiðstöðinni minni Bankastræti 14.
Lay Low syngur nokkur lög, Hera Ólafsdóttir syngur ljúfar vinavísur og Páll Valsson fléttar saman menningar- og Reykjavíkursögum og kryfur pólitískt erindi Dísar og móður í hjáverkum.
Það eru að sjálfsögðu allir velkomnir, en gleðin hefst kl. 16. Léttar veitingar verða í boði, kaffi og heimasmurt.
Vonast til að sjá ykkur sem flest, og að sjálfsögðu með börnin, þau munu una sér vel í barnahorninu okkar sem er rómað um alla borg.
Sjáumst!

Hvatning til kennara

Valgerður Eiríksdóttir, kennari í Fellaskóla skrifar á vísi.is góða grein um mikilvægi þess að kennarar láti til sín taka í prófkjörum allra flokka. Ósköp þótti mér vænt um hennar hlýju hvatningu. Og tek undir með henni - það er mikilvægt að kennarar velji fólk til verka sem hefur skilning á eðli skólastarfsins.

Stuðningur atvinnurekanda í miðborginni

Arndís B. Sigurgeirsdóttir, bóksali í Iðu hefur sent mér þessa fallegu hvatningu í prófkjörinu.

Oddnýju Sturludóttur þekki ég vel af verkum hennar sem borgarfulltrúi. Hún hefur djúpan skilning á þörfum atvinnulífsins í borginni og gerir sér ljósa grein fyrir mikilvægi þess að fyrirtæki búi við sem best skilyrði, enda er það hagur borgarbúa allra.
Sem eigandi fyrirtækis í miðborginni hef ég átt töluverð samskipti við Oddnýju. Þar hefur vakið athygli mína að hún kynnir sér öll mál út í ystu æsar og leggur metnað sinn í að finna lausnir sem eru sem flestum til hagsbóta. Þannig borgarfulltrúa eiga Reykvíkingar skilið.

Arndís B. Sigurgeirsdóttir
Iðu, Lækjargötu.

Verðmætin í leikskólunum

Á því kjörtímabili sem senn er á enda, hef ég unnið mikið að mennta- og æskulýðsmálum, enda málefni barna og ungmenna mér hugleikin. Leikskólamálin eru þar á meðal en ég sit sem fulltrúi Samfylkingarinnar í leikskólaráði Reykjavíkurborgar.
Hér eru vangaveltur mínar um þann dýrmæta mannauð sem við eigum í leikskólakennurunum okkar og þá miklu alúð sem þeir leggja í störf sín, og verðmætin sem liggja í vináttuböndunum og væntumþykjunni sem myndast á milli starfsfólks leikskólanna og barnanna.
Þá er hér nýlegt viðtal úr fréttum Ríkisútvarpsins, þar sem fjallað er um niðurskurðarhugmyndir á leikskólum borgarinnar, sem ég tel gagnrýniverðar. Hér þarf að huga að þeim miklu verðmætum sem búa í starfsfólki leikskólanna og velta því fyrir sér hvernig þau verða best varðveitt, þrátt fyrir þá erfiðu tíma sem nú eru uppi í rekstri sveitarfélaganna. Það er jú ljóst að við þurfum að sýna ráðdeild í rekstrinum, en við verðum að spara á réttu stöðunum.

Kraftmikill stuðningur

Kær samstarfsmaður minn í menntamálum í borginni, Ásgeir Beinteinsson, kom, sá og sigraði á opnun kosninga- og menningarmiðstöðvar minnar síðastliðinn laugardag. Þar flutti hann stuðningsyfirlýsingu við framboð mitt af miklum krafti. Gefum Ásgeiri orðið:

Oddný

Ágætu samherjar, baráttukonunnar Oddnýjar Sturludóttur

Ég legg orð í eyru ykkar svo þau megi renna í hjörtun til styrkingar áformum okkar að Oddný verði í öðru sæti á lista Samfylkingarinnar í vor.

Nafn hennar dugar eitt sem umsögn, frásögn um afrek og baráttusöngur. Ég segi því ODDNÝ, OOOODDDNÝ, ODDNÝÝÝ, ODD.......NÝ. Hún setur mörg mál á oddinn. Ég veit hvernig hún stóð sig í skólamálum, landnemamálum og félagsmálum. Það blésu vindar bjartsýni þegar Oddný var formaður menntaráðs Reykjavíkur því að hún talaði af skynsemi og tilfinningu. Málefni nýbúa verða málefni allra í meðförum hennar. Aldrei kom ég að tómum kofanum þegar halda átti miðvikudagsfund en hún vildi fjölbreytni, samræðu og nýja nálgun. Hún vildi ekki þessa einstefnumiðluðu fyrirlestra og gamaldags umræður í sal.

Það er ekki ónýtt fyrir þessa að því að manni finnst stundum þurru og krefjandi pólitík að vera hlý manneskja. Maður óttast að pólitíkin geri hlýjar, góðar og gegnar manneskjur að kuldaverum. Stundum finnst manni að á milli mannheima og stjórnmálaheima sé ein Helvítisgjá sem umbreytir þeim sem komast yfir. Ég hef ekki séð það líkamnast í Oddnýju. Hún er Ronjan sem sættir þessa heima og brúar Helvítisgjána fyrir okkur hin til að komast yfir svo að heimurinn verði betri. Með henni þá mun jafn-réttlætið sigra.

Hún er hlýleg og óspör á vangaveltur með kossi þegar hún heilsar fólki. Feimnir eldri karlar eiga stundum erfitt með þetta, verandi fastir í hjólfari tímans sem heldur þeim fornum og fjarlægum. Slíkir karlar sem þó vilja sýna tilfinningalega heilsun þeir óttast höfuðáverka, af því að þeir vita aldei hvoru megin vangaveltan á að byrja. Þeir eru öruggari í vangaveltum með orðum. Þannig rífur hún alla með persónutöfrum sínum inn í nýja tíma. Hvílíkir tíma og hvílíkir nauðsynjatímar fyrir oddnýtt fólk.

Vegna reynslu minnar og kunningskapar og náinna kynna af Oddnýju Sturludóttur þá treysti ég henni til allra þeirra verka sem hún treystir sér til að takast á við. Það er mér því sönn ánægja að lýsa því yfir að ég er trúr og sannur stuðningsmaður.

ODDNÝ ---------- ODD.......NÝ

Með baráttukveðju,
Ásgeir Beinteinsson

Líf og fjör í prófkjöri

Líf frambjóðandans er fjölbreytt og skemmtilegt. Undanfarna daga hef ég hitt fjöldann allan af skemmtilegu fólki, rætt við það um allt á milli himins og jarðar, hringt og heimsótt og notið samvista með frábærum stuðningsmönnum. Á næstu dögum ætla nokkrir gestir að stinga niður penna hér á blogginu mínu í tilefni af prófkjörinu, auk þess sem ég ætla að rifja upp nokkur mál frá kjörtímabilinu sem er senn á enda, því fyrsta hjá mér, einstaklega lærdómsríku og spennandi.

Heilahristingur

Í morgun opnaði ég heimasíðu í Borgarbókasafninu í Gerðubergi. Heimasíðan er afrakstur samstarfsverkefnis Reykjavíkurdeildar Rauða Krossins og Borgarbókasafns sem snýr að heimanámsaðstoð fyrir börn og ungmenni, ekki síst af erlendum uppruna. Það er Kristín R. Vilhjálmsdóttir verkefnisstjóri hins Fljúgandi Teppis í Borgarbókasafninu sem á veg og vanda af verkefninu sem hefur gefist mjög vel. Heimasíðan heitir heilahristingur og hér er tengill á hana.

Samstarf stofnanna úti í hverfum borgarinnar sannar sig alltaf. Því er sorglegt að sjá hvað sitjandi meirihluti hefur fært starfsemi borgarinnar meira í átt til miðstýringar. Þjónusta sem miðast út frá þörfum hvers hverfis fyrir sig er alltaf betri en sú sem stýrt er miðlægt.

Atvinnumálahópurinn sem ég leiði leiddi seint á síðasta ári saman fjölmargar stofnanir í Breiðholti. Markmiðið var að hugsa upp verkefni og leiðir til að mæta atvinnulausum ungmennum í Breiðholti. Frómt frá sagt hefur hugmyndin vaxið afar hratt og er það ekki síst því að þakka að það er algjörlega hugsað út frá þörfum hverfisins, á vettvangi íbúanna.

Vonandi sjáum við það fara af stað hið fyrsta.

Fyrir Reykjavík

Ég gef kost á mér í 2. sætið á lista Samfylkingarinnar í Reykjavík. Síðastliðin fjögur ár hef ég helgað mig mennta-, frístunda-, menningar- og atvinnumálum. Ég leiði m.a. starf atvinnumálahóps borgarstjórnar þar sem fjöldi verkefna er kominn af stað til að sporna gegn neikvæðum afleiðingum atvinnuleysis fyrir íbúa Reykjavíkur.

Hlutverk Reykjavíkurborgar við mótun lýðræðislegs og manneskjulegs samfélags á Íslandi er stórt. Samfélagsleg ábyrgð borgarinnar í atvinnumálum, forystuhlutverk á sviðum menningar og ferðamennsku og framúrskarandi mennta- og frístundastofnanir varða veginn til framtíðar. Ekkert barn né ungmenni má líða fyrir vanhæfi frjálshyggjustjórna síðustu áratuga. Jöfn tækifæri allra barna, óháð uppruna og efnahag, eiga að vera aðall Reykjavíkur og velferð allra borgarbúa á að leiða forgangsröðun við meðferð fjármuna.

Áfram verður að byggja upp þjónustu við Reykvíkinga í öllum hverfum borgarinnar og vinna gegn þeirri miðstýringu sem einkennt hefur sitjandi valdhafa. Markmið Samfylkingarinnar er kosningasigur og leiðtogahlutverk við stjórn borgarinnar á næstu árum. Forysta okkar mun tryggja ábyrga meðferð fjármuna, skilning á þörfum fjölskyldna og metnað í þjónustu við borgarbúa.

Ég þakka öllum þeim fjölmörgu sem hafa síðustu vikur og mánuði hvatt mig til áframhaldandi starfa fyrir Reykvíkinga.

Allt í himnalagi

Undanfarið hefur Morgunblaðið birt vandaðar greiningar um hagræðingu á öllum skólastigum. Það er engum ljúft að skera niður til skólamála. Það er grátlegt að í upphafi efnahagsþrenginganna hafi meirihlutinn í Reykjavík ekki séð tækifæri í því að kalla alla að borðinu og ná samhljóm og sátt um breytingar. Breytingar sem geta bætt skólana okkar; fyrir börnin og nám þeirra, sem og fyrir starfsfólkið. Sumar breytinganna gætu leitt til meira samstarfs og innihaldsríkari skóladags fyrir börnin okkar. En það getur líka verið notalegt að neita að horfast í augu við staðreyndir. Það getur verið freistandi að vísa óráðstöfuðum niðurskurði í fangið á skólastjórum og segja: ,,Þá er komið að ykkur að bretta upp ermar og hagræða“. Það heitir að vísa frá sér pólitískri ábyrgð. Það getur verið lokkandi að halda því blákalt fram að þrátt fyrir niðurskurð á leikskólasviði muni það engin áhrif hafa á leikskólastarfið, eins og formaður leikskólaráðs hélt fram í fréttatíma.

Í viðtali í Morgunblaðinu síðastliðinn föstudag gerir borgarstjóri lítið úr niðurskurði til skólamála, segir óþarft að hafa áhyggjur, börn og foreldrar munu varla finna fyrir niðurskurðinum. Ég spyr einfaldlega: hvernig geta borgarstjóri og formaður leikskólaráðs haldið slíku fram? Hefur helmingur borgarstjórnar verið staddur í öðrum heimi síðastliðna 18 mánuði? Frá hruni bankanna hafa leikskólar borgarinnar gert tvær fjárhagsáætlanir sem mæla fyrir um niðurskurð upp á 7-800 milljónir króna í sínum rekstri. Uppsöfnuð hagræðing á grunnskólana frá sama tíma er gríðarleg og þær tvær fjárhagsáætlanir sem samþykktar hafa verið fyrir menntasvið gera ráð fyrir niðurskurði upp á 2,5 milljarð með verðbólguáhrifum. Niðurskurður til tónlistarskóla er enn meiri í prósentum talið og má hafa verulegar áhyggjur af neikvæðum afleiðingum þess á þeirra góðu starfsemi. Bannað að tala um kreppuVerðbólguáhrifin horfist borgarstjóri reyndar ekki í augu við - enda er verðbólga neikvætt fyrirbæri. Svið borgarinnar takast því á við dulda hagræðingarkröfu upp á fleiri hundruðir milljóna, en um það er ekki talað.

Það er heldur ekki talað um ástæður þess að Reykjavík þarf að ráðast í svo róttækar hagræðingaraðgerðir. Aldrei er talað um það að borgarstjóri var innsti koppur í búri þeirra sem véluðu um einkavæðingu bankanna, jafn óskynsamlega og raun ber vitni. Ekki sleppur út orð um nauðsyn endurskoðunar á hugmyndafræði eða uppgjörs við fortíðina. Ekki einu sinni imprað á því að reikningurinn sem sendur er til allra borgarstofnanna er á kostnað þess flokks sem stjórnar í Reykjavík. Upp með sparibrosið, allt í himnalagi hér. Gleggst kom í ljós hin kúgandi þöggun þegar borgarfulltrúar meirihlutans skipuðu embættismönnum leikskólasviðs að skipa leikskólastjórum að rífa niður plaköt sem foreldrar leikskólabarna höfðu hengt upp í fataklefum barna með upplýsingum um boðaða hagræðingu. Og leikskólastjórum var einnig bannað að ræða niðurskurð í skólunum. Enda er það óttalega neikvætt tal.

Þegar fjárhagsáætlun Menntasviðs var lögð fyrir menntaráð benti greinarhöfundur á þá augljósu staðreynd að í henni var gert ráð fyrir styttingu skóladagsins sem þýðir einfaldlega: minni kennsla og uppsagnir starfsfólks. Niðurskurðarkrafan var lækkuð í kjölfarið en hún hvarf ekki. Hún er ennþá há og þögnin sem umlykur afleiðingar hennar er hávær. Það hefur ekki jákvæð áhrif á skólastarf í Reykjavíkurborg að borgarstjórinn tali í óraunsæjum frösum sem standast enga skoðun. Það eru óskýr skilaboð út í skólasamfélagið, til foreldra og starfsfólks. Reykvíkingar þurfa ekki á því að halda.

Engin áhrif?

Það þarf kjark til að takast á við miklar breytingar á öllu rekstrarumhverfi borgarstofnanna og viðurkenna að framlínuþjónustan muni finna fyrir þeim breytingum. Verkefni stjórnvalda á niðurskurðartímum er að skilja og skynja hættumerkin, aðlaga þjónustuna og vera vakandi fyrir áhrifum hagræðingar. Borgarfulltrúar verða að þekkja þjónustu borgarinnar og skilja veruleikann og hið daglega líf. Mikilvægast er að koma auga á hætturnar sem geta skapast þegar börn falla útbyrðis og gæði skólastarfs rýrna – og grípa til aðgerða.

En líklegast er borgarstjóri ekki með slíka aðgerðaráætlun. Enda er allt í himnalagi hjá borgarstjóra. Engin kreppa, hvað þá verðbólga og nokkurra milljarða króna niðurskurður til skólamála hefur líklegast alls engin áhrif á skólastarf.

Greinin birtist í Morgunblaðinu á aðfangadag 2009